Monniken en Ridders (450-1000) Nadat de Romeinen zijn verdreven en hun machtspositie is overgenomen door de binnenvallende Germanen, blijven de oude landsindeling en infrastructuur in gebruik. De nieuwe bisschoppelijke indeling grijpt direct op de Romeinse indeling (civitates) terug. Zowel de Maas als de weg er langs blijven belangrijke verbindingsroutes. Naast het lokaal vervaardigde aardewerk is de weg en het water nodig om potten en pannen te importeren. Uit het Maasgebied en het Rijnland komen met een radstempel versierde vormen. Ze worden gebruikt in houten boerderijen die een bootvorm als grondplan hebben. De lokale machthebbers, de leenheren van de ridderklasse, wonen wat meer ‘op stand’ en op afstand zoals de Heren van Cuijk.

De Merovingers, zoals de heersende dynastie van die tijd wordt genoemd, hebben een andere kijk op het hiernamaals en laten ook in het graf nog zien dat ze krijgshaftig waren. Mannen worden in Het Zand begraven met bijlen, lansen en zwaarden. Langzaam nemen de Christelijke begrafenisriten de overhand. Bijgaven in de kisten ontbreken geheel. Het onderscheid in rangen en standen die in het ondermaanse zo duidelijk aanwezig is, is er dan niet meer. Hooguit is de plaats van begraven wat meer prominent, zoals binnen in de Petruskerk in plaats van op de kerkhof en wat dichterbij het altaar.