Het Romeinse leger bestaat uit twee soorten soldaten; legionairs en hulptroepen. Binnen deze twee groepen zijn grote verschillen. De legionairs zijn gelegerd in 'castra', grote legerkampen. Mannen met het Romeinse burgerrecht geven zich vaak vrijwillig op om aan hun betaalde dienstplicht te voldoen. De hulptroepen bestaan uit mannen zonder het Romeinse burgerrecht. Zij worden gelegerd in kleine forten - castella - en verdienen minder dan de legionairs. Als ze hun diensttijd van 25 jaar voltooien, krijgen ze het Romeinse burgerrecht voor zichzelf en hun gezin ter beloning. De legionairs ontvangen alleen een geldschenking of een stuk grond.

Om de goden gunstig te stemmen bidden de Romeinen iedere dag aan het huisaltaar - het lararium. Hier worden pijpaarden of bronzen beeldjes van de godinnen opgesteld en offers gebracht.

Op de oever van de Maas wordt waarschijnlijk al in de eerste eeuw door Romeinse soldaten een heerweg aangelegd. Deze weg loopt tussen Tongeren en Nijmegen. Eerst wordt de zes meter brede verharde weg gebruikt voor het transport van troepen en materieel. Later doet de heerweg ook dienst als verbindingsweg tusen legerplaatsen, grensforten en andere delen van het Romeinse Rijk. Soldaten, handelaars en de lokale bevolking maken hier dankbaar gebruik van. Zo ontstaan na verloop van tijd plaatsen en kampdorpen zoals Blariacum en Ceuclum, nu bekend als Blerick en Cuijk.

Vanaf het jaar 369 krijgt de heerweg extra betekenis dankzij de aanleg van de brug die bij Cuijk de Maas oversteekt. Hierdoor wordt onder andere snellere troepenverplaatsing mogelijk.